Nasze zaufanie do Boga nie ma zbyt wielkiej wartości w czasach pomyślności i pokoju. Każdego stać na to, by mówić o pokładaniu ufności w Bogu, gdy nic nam nie grozi. Dopiero gdy nadchodzi czas niepewności i zagrożenia życia dowiadujemy się prawdy o nas samych. Wtedy mamy naprawdę możliwość, by przed Bogiem i ludźmi wykazać się wiarą. Jeszcze ważniejsze w oczach Bożych jest podtrzymywanie naszego stanowiska wówczas, gdy niebezpieczeństwo już zakłóciło nam sielankę życia. Gdy jest źle, a my nadal zdajemy się na Boga i trwamy przy Nim - to są czasy, gdy nasza wiara faktycznie może zalśnić i przynieść chwałę Bogu. Ja natomiast nie odstąpię od nadziei, tym bardziej będę mówił o Twojej chwale! [Ps 71,14]. Gdy dotknięci niepowodzeniem, chorobą lub jakimś innym cierpieniem nie tracimy nadziei i tym bardziej dobrze myślimy i mówimy o Bogu, wtedy bardzo zyskujemy w Jego oczach. Naszemu PANU podobają się bowiem ludzie, którzy bardziej opierają się na Jego Słowie, aniżeli na tym, co mówią naukowcy lub co można usłyszeć w mediach. Moje usta - jak czytamy w przekładzie Biblii Pierwszego Kościoła - będą sławić Twoją sprawiedliwość, przez całe dnie - Twoje zbawienie, bo nie chcę zajmować się naukami [Ps 71,15]. Ludzie mówią jedynie to, co w swoich ograniczeniach potrafili poznać i ustalić. Granice możliwości Bożych natomiast są nie do opisania i znacznie wykraczają poza ludzką wiedzę i prognozy.

Kto z nas dotychczas mówił, że nie boi się śmierci, bo przez wiarę w Jezusa Chrystusa ma żywot wieczny, kto wierzył, że chociażby umarł, żyć będzie [J 11,25] - niech tym bardziej w zagrożeniu koronawirusem wykaże się niezachwianym zaufaniem do Boga. Dla ludzi biblijnie wierzących to dobry czas. Poddani wszelkiemu ludzkiemu porządkowi ze względu na Pana [1Pt 2,13] zachowajmy spokój. Niech nasza wiara zalśni w tych dniach i przyniesie chwałę Bogu!