Kanał kazań i reportaży – Różnorodny wykład Słowa Bożego oraz zbiór reportaży i audycji pozyskanych od Fundacji Głos Ewangelii. W tle starannie wyselekcjonowane hymny i piosenki anglojęzyczne.
Kazania – Różnorodny wykład Słowa Bożego zwiastowanego przez znanych kaznodziejów i ewangelistów. Kanał adresowany do tych, którzy chcą się zatrzymać i pomyśleć, po co żyją.
Zapraszamy do wysłuchania kazania pt."Post, w którym mam upodobanie"wygłoszonego przez br. Dariusza Zwiahela podczas nabożeństwa w dniu 25.04.2021 r. w Zborze KZ w Bytomiu Odrzańskim.
A gdy oni odprawiali służbę Pańską i pościli, rzekł Duch Święty... Dz. Ap. 13:2
Ten rodzaj w żaden inny sposób wyjść nie może, jak tylko przez post i modlitwę. Marek 9:29
Wszyscy, którzy mają moc duchową, aby walczyć z Bogiem i ludźmi, byli tymi ludźmi, którzy nauczyli się stanowczo wyrzekać swoich praw i trzymać swoje ciała pod kontrolą. Kiedy to czynili, Bóg zapalał w ich duszy ogień i wzmacniał ich bardzo na wewnętrznym człowieku, aby odnosili zwycięstwo, kiedy wszystko sprzysięgało się przeciwko nim i w ten sposób używał ich, aby błogosławić ludzi i narody.
Człowiek nie powinien odmawiać sobie pożywienia i napoju tak, aby zaszkodziło to jego zdrowiu. Ale duchowy post prowadzony w Biblijny sposób będzie błogosławił duszę i ciało jeżeli nie będzie skrajny. Każdy chrześcijanin, który jest gotowy, aby zapominać o swoim ciele i systematycznie pościć i modlić się o własną duszę i dusze innych, będzie zbierał żniwo błogosławieństwa, które będzie zdumiewające dla niego i wszystkich, którzy go znają. S. L. Brengle
J. G. Morrison powiedział: „Każdy wielki lider, który poruszył swoje pokolenie dla Boga, pościł.”
Zamieszkam w nich, i będę się przechadzał w nich, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem Moim. 2 Kor. 6, 16
Jest tu wzajemne zainteresowanie. Jedno należy do drugiego. Bóg jest częścią Swego ludu, a wybrany lud jest cząstką swego Boga. Święci znajdują w Bogu doskonały dział. Bóg przywiązuje do nich szczególną wartość. Jakiż bezmiar pociechy zawiera się w tym dla każdego z wierzących! Ten błogosławiony stan wzajemnego zainteresowania wiedzie także do wzajemnej pamięci o sobie. Bóg będzie zawsze pamiętał o wybranych Swoich, oni zaś - o Nim. Dzisiaj chce Bóg wszystko dla mnie uczynić; cóż ja mogę dziś dla Niego zrobić? Myśli moje powinny biec ku Niemu, gdyż On myśli o Mnie. Będę zważał, aby w istocie spieszyły do Niego, a nie zadowolę się próżnym tylko stwierdzeniem, że biec Doń powinny.
A to prowadzi w dalszym ciągu do wzajemnego obcowania. Bóg mieszka w nas i my w Nim mieszkamy. On przechadza się w nas, a my w Nim. O, jakże błogosławione jest to obcowanie z Panem!
Pragnę łaski, żebym w Panu mógł uznać Boga moc jego; abym ufał i służył Jemu, jak na to zasługuje Jego Boskość. Oto pragnienie mojego serca. Jeśli to osiągnę, znajdę niebo swoje. Panie, dopomóż mi! Bądź moim Bogiem, pomagając mi w tym, żebym poznał Ciebie, jako Boga, przez Pana Jezusa Chrystusa.
Przeciwieństwem uległości jest bunt. Dotykając dziś tego zagadnienia od razu zaznaczam, że będę daleki od potocznego rozumienia i stosunku do buntu. Historia ludzkości jest go pełna. Jakkolwiek bunt miewa swoje racje społeczno-polityczne na tym świecie, to jednak w życiu chrześcijanina w ogóle nie powinno być dla niego miejsca. Z Biblii wiadomo, że pierwszym buntownikiem był Lucyfer. O, jakże spadłeś z nieba, ty, blasku, synu jutrzenki! Ścięty ległeś na ziemi, ty, pogromco narodów! A mawiałeś w swym sercu: Wstąpię na niebiosa, wzniosę swój tron ponad gwiazdy Boga i zasiądę na górze narad, na krańcach północy! Wstąpię na szczyty obłoków, zrównam się z Najwyższym! [Iz 14,12-14].
Tak oto jedna z najznamienitszych istot stworzenia Bożego stała się szatanem - przeciwnikiem Bożym. Domeną diabła jest buntowanie innych. Udało mu się zbuntować sporą cześć aniołów, a od Edenu poczynając, buntuje ludzi. Pycha zakorzeniła się w ludzkich sercach na całego. Dlaczego zbuntowały się narody, a ludy radzą daremnie? Powstają ziemscy królowie i wspólnie spiskują książęta przeciwko PANU i Jego Pomazańcowi: Zerwijmy ich więzy! Zrzućmy z siebie ich pęta! Pan widzi z nieba ich śmieszność, patrzy na nich z politowaniem! W końcu przemówi do nich w swoim gniewie, a Jego uniesienie ich przerazi [Ps 2,1-5].