Kanał kazań i reportaży – Różnorodny wykład Słowa Bożego oraz zbiór reportaży i audycji pozyskanych od Fundacji Głos Ewangelii. W tle starannie wyselekcjonowane hymny i piosenki anglojęzyczne.
Kazania – Różnorodny wykład Słowa Bożego zwiastowanego przez znanych kaznodziejów i ewangelistów. Kanał adresowany do tych, którzy chcą się zatrzymać i pomyśleć, po co żyją.
Zapraszamy do pobrania/wysłuchania nowego kazania pt."Wolni a nie samowolni" wygłoszonego przez br. Andrzeja Lubera pastora zboru w Czechowicach - Dziedzicach.
Można je odsłuchać również bezpośrednio ze strony naszego radia.
Gdy zastanawiałem się nad zagadnieniem, które chcę w tym tekście poruszyć, wciąż na nowo nasuwała mi się myśl o Rekabitach opisanych w 35 rozdziale Księgi Jeremiasza. Swego czasu, gdy przebywali w Jerozolimie, zostali oni zaproszeni do świątyni i poczęstowani winem. Nie pijemy wina - odpowiedzieli - Jehonadab, syn Rekaba, nasz ojciec, zakazał nam tego. Nie pijcie wina - powiedział - ani wy, ani wasi synowie, na wieki! (...) I my posłuchaliśmy głosu Jehonadaba, syna Rekaba, naszego ojca. Przestrzegamy wszystkiego, co nam przykazał. Nie pijemy wina po wszystkie nasze dni, ani my, ani nasze żony, ani nasi synowie, ani nasze córki. Nie budujemy też sobie domów na mieszkanie, nie mamy winnic, pól ani ziarna. I mieszkamy w namiotach. Jesteśmy posłuszni. Czynimy dokładnie to, co nam przykazał nasz ojciec Jehonadab [Jr 35,6-10].
Postawione przed Rekabitami wino było nakazanym przez Boga sprawdzianem ich posłuszeństwa. Chociaż znaleźli się w niecodziennych dla nich okolicznościach, a osobisty udział proroka Jeremiasza oraz otoczenie świątyni ułatwiały porzucenie przestarzałych nakazów ojcowskich i otworzenie się na "nowe rzeczy", to jednak przeszli tę próbę bez zarzutu. Bóg mógł posłużyć się ich posłuszeństwem jako przykładem dla całego Izraela.
Zapraszamy do wysłuchania zamieszonego na naszym serwerze ftp archiwalnego kazania pt."Przystąpcie do Niego"wygłoszonego przez ś.p. br. Michała Hydzika.
On odpowiedział: Nie bój się; bo więcej ich z nami, niż z nimi 2 Król. 6, 16
Konie i wozy i wielkie wojska zamknęły proroka w oblężeniu w Dotan. Jego młody sługa był przerażony. Jakże potrafią ujść takiemu mnóstwu zbrojnych? Ale prorok miał oczy, jakich nie posiadał jego sługa; mógł widzieć większe wojsko z lepszą bronią, które miało ustrzec go od nieszczęścia. Rumaki ogniste są potężniejsze od koni materialnych i wozy ogniste mają przewagę nad żelaznymi.
Tak samo jest w tej godzinie! Przeciwnicy prawdy są liczni, wpływowi, uczeni, chytrzy; prawdzie źle jest w ich rękach; a przecież mąż Boży nie ma powodu do drżenia. Widzialne i niewidzialne moce wszelkiego rodzaju są po stronie sprawiedliwości. Bóg ma wojska w rezerwie, które są po stronie prawdy i dobra, przemagają liczebnością nad armią zła. Więc zachowajmy odwagę i stąpajmy pewnym krokiem tych, którzy posiadają radosną tajemnicę, chroniąc ich od strachu. Jesteśmy po stronie zwycięzców. Bitwa może być sroga, ale znamy jej koniec. Wiara dlatego, że jest z Bogiem, jest w wyraźniej większości: „więcej ich jest z nami, niż z nimi!”
Nie zawsze jest łatwo pokładać nadzieję w Panu. Cierpliwa nadzieja, to rzadko spotykana cnota.
Bardzo pocieszająca jest pewność, że Pan murem otacza swój naród – patrząc na mur z punktu widzenia ochrony. Lecz gdy z biegiem czasu mur staje się tak za wysoki i nic przez niego nie widać, wtedy człowiek zaczyna się niepokoić co do możliwości wyswobodzenia się kiedykolwiek z wąskiej strefy wpływu i służby, w którą został „zamknięty” i czasami trudno mu zrozumieć, dlaczego jest pozbawiony szerszego otoczenia – ciężko mu świecić w tym miejscu, na którym jest postawiony.
Bóg ma cel w tym wstrzymywaniu człowieka. Czytamy, że: „Pan kieruje krokami męża, wspiera tego, którego droga mu się podoba” Ps. 37, 23.
W większości w kościele zielonoświątkowym, [i w innych również] kiedy Bóg wyprowadza nas ze sfery emocjonalnej, uważamy, że odchodzimy od Niego. Nie będąc w stanie wskazać żadnego specjalnego problemu, zaczynamy szukać odpowiedzi, dlaczego to się zmieniło. Biegamy od zboru do zboru, od ewangelisty do ewangelisty, [od konferencji do konferencji], szukając słowa od Boga. Mamy całą księgę słów od Pana w Biblii, jeżeli tylko pozwolimy im wypełnić nasze życie. Sam wiesz, czy zgrzeszyłeś, czy nie i nie potrzebujesz, by ktoś ci o tym prorokował.
„Kimże jestem, bym miał pójść do faraona i wyprowadzić synów izraelskich z Egiptu?...Proszę, Panie, nie jestem ja mężem wymownym, ... jestem ciężkiej mowy i ciężkiego języka” (Wyj. 3:11; 4:10).
Wiemy, że tak naprawdę Mojżesz był mężem mocnym w słowie i uczynkach (Dz. 7:22), lecz nie postrzegał już tego więcej jako czegoś wartościowego.
Właśnie takiego rodzaju człowieka Bóg poszukuje.
Nie szuka naturalnie obdarowanych dusz, którym się wydaje, że mogą coś zrobić i ustawić swoją własną siłą!
Pan szuka tych, którzy chwytają się słabości Krzyża i pozwalają Bożej mocy, aby dojrzewała w nich.
Córka pewnego człowieka poprosiła lokalnego pastora, by przybył modlić się z jej ojcem. Kiedy pastor zjawił się na miejscu, zobaczył leżącego na łóżku starego człowieka. Obok łóżka stało puste krzesło. Pastor założył, że starca poinformowano o jego wizycie.
-"Widzę, że się mnie pan spodziewał ", powiedział.
- "Nie, kim jesteś?", odpowiedział ojciec.
Pastor przedstawił się i rzekł:
- "Zobaczyłem puste krzesło i założyłem, że wiedział pan, że przyjadę."
- „Ach, tak, krzesło.."- powiedział przykuty do łóżka mężczyzna.
- "Czy mógłby pastor zamknąć drzwi?"
Zdziwiony pastor zamknął drzwi.
- „Nigdy tego nikomu nie mówiłem, nawet mojej córce" - rzekł starzec, ale całe moje życie nie wiedziałem, jak się modlić. W kościele słyszałem jak pastor mówił o modlitwie, ale nie trafiało to do mnie. Porzuciłem wszelkie próby modlitwy, aż cztery lata temu mój najlepszy przyjaciel powiedział mi:
- "John, modlitwa to kwestia zwykłej rozmowy z Jezusem. Oto co proponuję:
Zapraszamy do wysłuchania zamieszczonego na serwerze ftp w folderze Stanisław Cieślar wartościowego kazania pt. "Powołanie i potencjał" wygłoszonego przez br. Stanisława Cieślara pastora zboru w Gorzowie Wielkopolskim.
Można je odsłuchać również bezpośrednio ze strony naszego radia.
Zapraszamy do pobrania/wysłuchania nowego kazania pt.
Gdy zastanawiałem się nad zagadnieniem, które chcę w tym tekście poruszyć, wciąż na nowo nasuwała mi się myśl o Rekabitach opisanych w 35 rozdziale Księgi Jeremiasza. Swego czasu, gdy przebywali w Jerozolimie, zostali oni zaproszeni do świątyni i poczęstowani winem. Nie pijemy wina - odpowiedzieli - Jehonadab, syn Rekaba, nasz ojciec, zakazał nam tego. Nie pijcie wina - powiedział - ani wy, ani wasi synowie, na wieki! (...) I my posłuchaliśmy głosu Jehonadaba, syna Rekaba, naszego ojca. Przestrzegamy wszystkiego, co nam przykazał. Nie pijemy wina po wszystkie nasze dni, ani my, ani nasze żony, ani nasi synowie, ani nasze córki. Nie budujemy też sobie domów na mieszkanie, nie mamy winnic, pól ani ziarna. I mieszkamy w namiotach. Jesteśmy posłuszni. Czynimy dokładnie to, co nam przykazał nasz ojciec Jehonadab [Jr 35,6-10]. 
Miło nam poinformować, że na naszym 
W większości w kościele zielonoświątkowym, [i w innych również] kiedy Bóg wyprowadza nas ze sfery emocjonalnej, uważamy, że odchodzimy od Niego. Nie będąc w stanie wskazać żadnego specjalnego problemu, zaczynamy szukać odpowiedzi, dlaczego to się zmieniło. Biegamy od zboru do zboru, od ewangelisty do ewangelisty, [od konferencji do konferencji], szukając słowa od Boga. Mamy całą księgę słów od Pana w Biblii, jeżeli tylko pozwolimy im wypełnić nasze życie. Sam wiesz, czy zgrzeszyłeś, czy nie i nie potrzebujesz, by ktoś ci o tym prorokował. 
Córka pewnego człowieka poprosiła lokalnego pastora, by przybył modlić się z jej ojcem. Kiedy pastor zjawił się na miejscu, zobaczył leżącego na łóżku starego człowieka. Obok łóżka stało puste krzesło. Pastor założył, że starca poinformowano o jego wizycie.