Kanał kazań i reportaży – Różnorodny wykład Słowa Bożego oraz zbiór reportaży i audycji pozyskanych od Fundacji Głos Ewangelii. W tle starannie wyselekcjonowane hymny i piosenki anglojęzyczne.
Kazania – Różnorodny wykład Słowa Bożego zwiastowanego przez znanych kaznodziejów i ewangelistów. Kanał adresowany do tych, którzy chcą się zatrzymać i pomyśleć, po co żyją.
Jeśli o co prosić będziecie w Imieniu Moim, Ja uczynię. Jan 14,14
Jakże wiele zawiera w sobie ta obietnica! „O co”! Więc czy mała, czy wielka - wszystkie moje potrzeby zawierają się w tym „o co”. Pójdź, duszo moja, czuj się wolna przed tronem łaski i usłysz Pana, mówiącego: „otwórz usta twoje, a napełnię je”.
Jaka mądra obietnica! Mamy prosić w Imieniu Jezusa. To co ośmiela nas, jest zarazem uczczeniem Jego. To jest stała zasada prawna. Nieraz wszelka inna podstawa prawna jest zaciemniona, szczególnie taka, którą czerpiemy z naszego własnego stosunku do Boga, albo z naszego doświadczenia Jego łaski; ale i w takim czasie Imię Jezus posiada tę samą moc przed tronem Bożym, a przeto na niej możemy polegać.
A jakaż to pouczająca obietnica! Nie powinienem o nic prosić, do czego nie mógłbym przyłożyć ręki i pieczęci Chrystusa. Nie powinienem ważyć się na użycie Imienia mego Pana przy prośbie egoistycznej, lub kapryśnej. Mogę użyć Imienia Pana mego tylko w takiej modlitwie, do której On uciekłby się, gdyby był w moim położeniu. Jest to wielki przywilej, upoważniający mnie do składania próśb w Imieniu Chrystusa Pana, czyli tak, jakby On Sam prosił; nasza miłość do Niego nie pozwoli nigdy Imienia Jego dołączyć do prośby, do której On nie przyłączyłby się.
Jeśli mogę pieczęć Jego położyć na mojej modlitwie, mam już to, czego szukam u Ojca.
Wybrałem go bowiem, aby nakazał synom swoim ... 1 Mojż. 18, 19
Bogu potrzebni są ludzie, na których On może polegać. Pan mógł powiedzieć o Abrahamie; „Wybrałem go bowiem, aby nakazał synom swoim i domowi swemu po sobie strzec drogi Pana ... tak iżby Pan mógł wypełnić względem Abrahama to, co o nim powiedział". Na Bogu można polegać, a On chce, abyśmy i my byli stanowczy, zdecydowani i wytrwali. Wiara właśnie na tym polega. Bóg szuka ludzi, na których mógłby złożyć cały ciężar swej miłości, mocy i wiernych obietnic.
Parowozy Boże posiadają dość siły, by pociągnąć wszelkie ciężary, które do nich doczepimy. Często lina, którą przymocowujemy do parowozu okazuje się zbyt słaba, żeby utrzymać ciężar naszych modlitw, dlatego Bóg poddaje nas ćwiczeniu, uczy nas, abyśmy byli wytrwali i niezachwiani w życiu wiary. Skorzystajmy więc z naszych lekcji i zajmijmy mocne stanowisko. Bóg wie, że jesteś zdolny znieść zsyłane na ciebie pokuszenie.
Gdyby tak nie było, On nie posłałby go. Jego ufność w stosunku do ciebie jest wyjaśnieniem wszystkich życiowych doświadczeń, choćby jak były gorzkie. Bóg zna nasze siły i mierzy je co do milimetra. Nigdy nie było przypadku, by na jakiegoś człowieka Bóg posłał tak trudne doświadczenie, które byłoby ponad jego siły.
Zastanawiam się dzisiaj nad dwoma wypowiedziami prorockimi z Księgi Jeremiasza, w obydwu przypadkach wyrażającymi zamysł Boży względem ludu Bożego. Pierwsza z nich: Skierowałem bowiem swoje oblicze ku temu miastu dla jego nieszczęścia, nie dla pomyślności [Jr 21,10]. I druga: Mam wobec was plan pomyślny, a nie żeby na was sprowadzać nieszczęścia [Jr 29,11]. Nie trzeba być uważnym słuchaczem kazań, by odkryć, że ten drugi fragment jest przez współczesnych kaznodziejów cytowany chętnie i bardzo często, podczas gdy pierwszy jest raczej pomijany, a na pewno przywoływany bardzo rzadko.
Proszę zauważyć, że pierwsza wypowiedź jest zdaniem z proroctwa skierowanego do ludu Bożego w czasie, gdy mieszkali w swojej ziemi i gdy Jerozolima tętniła jeszcze życiem. Drugie proroctwo natomiast - to chętniej i częściej cytowane - dotarło do Judejczyków, gdy byli na wygnaniu, gdzieś daleko w Babilonii. Czy to nie jest jakaś pomyłka?
Miło nam poinformować, że na naszym 
Zastanawiam się dzisiaj nad dwoma wypowiedziami prorockimi z Księgi Jeremiasza, w obydwu przypadkach wyrażającymi zamysł Boży względem ludu Bożego. Pierwsza z nich: Skierowałem bowiem swoje oblicze ku temu miastu dla jego nieszczęścia, nie dla pomyślności [Jr 21,10]. I druga: Mam wobec was plan pomyślny, a nie żeby na was sprowadzać nieszczęścia [Jr 29,11]. Nie trzeba być uważnym słuchaczem kazań, by odkryć, że ten drugi fragment jest przez współczesnych kaznodziejów cytowany chętnie i bardzo często, podczas gdy pierwszy jest raczej pomijany, a na pewno przywoływany bardzo rzadko.