... i usłyszano, że jest w domu. Mk. 2,1

Polipy wznoszące rafy koralowe, pracują pod wodą nie wiedząc, że kładą podstawę dla nowej wyspy, na której z biegiem czasu zamieszkają rośliny i zwierzęta. Podobnie jest ze sługami Bożymi. Często pracują w ciemnych, trudnych miejscach, tworząc warunki dla dzieci Bożych, które tam będą przygotowywać się do wiecznej chwały, jako współdziedzice Chrystusa.

Jeśli w Bożych szeregach twoje miejsce jest nieznaczne i odosobnione, nie narzekaj i nie uskarżaj się; nie uchylaj się od woli Bożej, jeśli On ci to miejsce przeznaczył. Bez polipów, nigdy nie powstałyby rafy koralowe, a w dziedzinie duchowej Bogu również są potrzebne swego rodzaju polipy, pracujące z dala od ludzkich spojrzeń, lecz podtrzymywane mocą Ducha Świętego i znajdujące się na oczach całego Nieba.

„A gdy będziecie chcieli iść w prawo albo w lewo, twoje uszy usłyszą słowo odzywające się do ciebie z tyłu: To jest droga, którą macie chodzić!” ( Iz. 30, 21)

Gdy znajdziemy się w jakichś trudnościach lub ogarnie nas zwątpienie i różne głosy radzą pójść tą lub inną drogą, gdy rozum dyktuje jedno, a wiara drugie, powinniśmy wyciszyć się, odsunąć wszystko, co się wciska do naszego serca i odpocząć w ciszy obecności Boga, a w krótkim czasie otrzymamy jasne zrozumienie i bezbłędne wyjaśnienie Jego rady.

Jednak we wczesnym okresie życia chrześcijańskiego, niewłaściwym byłoby poleganie wyłącznie na tym; należy również oczekiwać potwierdzenia w układaniu się okoliczności.

Teraz powstanę, mówi Pan, teraz się wywyższę, teraz się podniosę (Izaj. 33, 10)

Kiedy nieprzyjaciele pustoszyli kraj jak szarańcza, a wojownicy, broniący go zwątpili w swoje zwycięstwo, płacząc jak niewiasty, wtedy przyszedł Sam Pan na pomoc. Gdy droga do Syonu została zamknięta dla pielgrzymów Pańskich, a Basan i Karmel były, jako winne pagórki spustoszone, nie przynoszące owocu - wtedy Pan powstał, aby ratować. Bóg będzie wywyższony pośród zasmuconego ludu Swego, szukającego Jego oblicza i ufającego Mu. Wywyższony jest Pan w sercach ludu Swego, gdy na wołanie ich powstaje, aby wyzwolić ich od nieprzyjaciół.

Od Niego jest oczekiwanie moje. (Ps. 62, 6)

Nasza obojętność wobec otrzymywania odpowiedzi na prośby wykazuje, w jak małym stopniu nasze modlitwy traktujemy poważnie.

Rolnik nie może być zadowolony, jeśli nie ma urodzaju, strzelec zważa, by jego kula osiągnęła cel, doktor obserwuje działanie lekarstwa, które przepisał; czy wierzący ma pozostać obojętny na wyniki swojej pracy?

Wszelka modlitwa wierzącego, wzniesiona z wiarą, zgodnie z wolą Bożą w Imię Jezusa Chrystusa i pod wpływem Ducha Świętego, o materialne lub duchowe dobra jest, lub będzie w pełni wysłuchana. Bóg zawsze odpowiada na modlitwy swoich dzieci, wypełniając wszystko, co może jak najlepiej służyć ich duchowemu dobru i Jego chwale. Tak jak widzimy, że Jezus nigdy nie odtrącił ani jednego proszącego Go o zmiłowanie, tak również i wierzymy, że ani jedna modlitwa, wzniesiona w Jego Imieniu, nie pozostanie daremna.