Czy  słyszysz, jak  pasterz  nadchodzi,
Jak woła swe owce zgubione,
Gdy  mrok  nas  ogarnia  w  powodzi,
I trwoży  nam  serce  zranione.

On  woła, On  nas  wyratuje,
W  bezpieczne  wprowadzi  pastwiska,
Bo  każdą  swą  owcę  miłuje,
I  każda  mu  droga  i  bliska.

Gdy  świat  ten  nas  mocno  porani,
On, da  lekarstwo  najlepsze,
Zagoi  nam  sińce  i  rany,
I  mieszkać  będziemy  bezpiecznie.

To  Pan  nasz, to  Jezus,  Zbawiciel,
Miłości  nam  większej  nikt  nie da,
Bo  za  nas  On  oddał  swe  życie,
Otworzył nam  bramy  do  Nieba.

Gdy  głos  jego  słyszysz  w  oddali,
To przyjdź  Doń  dopóki  Cię woła,
Tak  życie  na pewno  ocalisz,
I  dusza  Twa  będzie zbawiona.