Oglądamy dzisiaj chrześcijaństwo letnie i bardzo często oddalone od czystej nauki Pana Jezusa. Czytamy o trudnych czasach, w których żyjemy. Zaczynamy rozumieć, jak wielką pracę wykonuje Duch Święty, wyposażając Darami. Boża mądrość wyszła naprzeciw każdemu bojącemu się imienia Pańskiego, to On jako Ojciec przez Słowo Boże wprowadza nas w następny zakres pracy w Duchu Świętym – poprzez dar rozróżniania duchów. Bóg nie zostawia człowieka narażonego na brak możliwości rozpoznania głosu, który przemawia, czy jest to głos Boży, czy głos człowieka, świata lub szatana. Kościół zostaje wyposażony Słowem Bożym i otrzymuje możliwość w autorytecie Ducha Świętego: przez działanie daru rozpozna głos mówiącego, działającą moc i wprowadzane doktryny. Tylko w Duchu Świętym, w działaniu daru, można rozpoznać, z jakim duchem mamy do czynienia.

VII. Dar rozróżniania duchów

Dar rozróżniania (rozpoznawania) duchów nie jest zdolnością do zauważania pomyłek i błędów ludzkich ani czytania myśli, bowiem „dar” dostrzegania niedostatków i braków innych ma bardzo wiele osób, bez udziału Ducha Świętego, i z tego tytułu rodzi się wiele nieporozumień.

Nie jest też rozpoznawaniem czegokolwiek poprzez porównywanie tego czegoś do siebie samego i swojego poznania, z czym możemy się spotkać, a co jest piętnowane w Biblii i jest powodem waśni : Nie ośmielamy się bowiem zaliczać siebie do niektórych lub porównywać się z niektórymi spośród tych, którzy siebie samych zalecają; nie mają bowiem rozumu, jeśli do siebie swoją własną miarę przykładają i siebie z samymi sobą porównują (II Kor. 10, 12). Dar rozróżniania duchów sięga głębiej i w Bożym autorytecie obnaża rzeczywiste podłoże doktryn i siłę działającą w danym człowieku lub zgromadzeniu. W dzisiejszych czasach jest wielu ludzi i wiele sekt, które nie rozumiejąc działania Ducha Świętego, przypisują widoczną Bożą pracę szatanowi, wchodząc na niebezpieczną ścieżkę prowadzącą do bluźnierstwa przeciw Duchowi Świętemu. Można też zauważyć przypisywanie Duchowi Świętemu działania, które nie wynika z Niego, a pochodzi od przeciwnika Bożego lub z woli człowieka. Działający z takich pobudek wydają tym samym o sobie świadectwo, jak daleko są od Boga i od Bożej prawdy zbawienia. Jak wielu cielesnych ludzi pragnie własnym intelektem rozsądzać duchowe Boże dzieła, a to jest niemożliwe: Głosimy to nie w uczonych słowach ludzkiej mądrości, lecz w słowach, których naucza Duch, przykładając do duchowych rzeczy duchową miarę. Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać (I Kor. 2, 13-14). Działania Ducha Świętego nie można zrozumieć, przeprowadzając je przez nasz intelekt, nie można dosięgnąć Bożych myśli i planów ludzką inteligencją. Jedyna możliwość zrozumienia i rozpoznania duchowych działań następuje w sile działania Ducha Świętego. Żyjemy w czasach ostatecznych, wykorzystywanych przez szatana do odwrócenia uwagi od świętej Bożej drogi przez stosowanie „podróbek”, zachwycanie ludzkiej naiwności i pchanie do poszukiwań ciągle czegoś nowego. Stosuje on metodę, o której czytamy w Ewangelii św. Marka:  powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą znaki i cuda, aby o ile można, zwieść wybranych (Mar. 13, 22).

Przeanalizujmy dwa przykłady, które nam przybliżą konieczność bojowania o dar rozpoznawania duchów:

• Pierwszy przykład : Umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat. Po tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest. Wszelki zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że ma przyjść, i teraz już jest na świecie (I Jana 4,1-3).

W tym przypadku rozpoznanie jest proste: duch, który nie wyznaje Pana Jezusa, który przyszedł w ciele na ten świat, jest duchem antychrysta. Szatan boi się tego wyznania, ponieważ Jezus go zwyciężył i stworzył człowiekowi możliwość powrotu na łono Ojcowskie. Wyznanie to jest stwierdzeniem i uznaniem Bożego planu zbawienia, co jest szczególnym ciosem skierowanym przeciw szatanowi i dlatego duch ciemności nie wyznaje Jezusa, który przyszedł w ciele na ten świat.

• Drugi przykład : Ta, idąc za Pawłem i za nami, wołała mówiąc: Ci ludzie są sługami Boga Najwyższego i zwiastują wam drogę zbawienia (Dz. 16, 17).

To opis kobiety, która idąc za uczniami Jezusa, mówiła prawdę: oni rzeczywiście byli sługami Boga żywego. Wielu słuchających tego „proroctwa” i będących świadkami cudów, które w imieniu Pana Jezusa czynili apostołowie, z wielkim uznaniem patrzyli na kobietę. Dzisiaj wielu ludzi powiedziałoby na takie świadectwo z całą szczerością: Amen. Proszę jednak zwrócić uwagę na działający w tym przypadku dar rozróżniania duchów. Apostoł Paweł nie mógł dalej tego słuchać, działający w nim Duch Święty objawił, z jakiego źródła płynęła ta informacja: A to czyniła przez wiele dni. Wreszcie Paweł znękany, zwrócił się do ducha i rzekł: Rozkazuję ci w imieniu Jezusa Chrystusa, żebyś z niej wyszedł. I w tej chwili wyszedł (Dz. 16, 18). Zły duch został zdemaskowany przy pomocy tego daru i imieniem Pana Jezusa wygnany, dzięki czemu kobieta ta została wyzwolona z mocy szatańskiej.

Wyciągnijmy wnioski. Proszę zauważyć cel, który chciał osiągnąć duch nieczysty, posługując się prawdziwą informacją dotyczącą apostołów:

1. Chciał uwiarygodnić swoje działanie. Diabeł chciał chytrze wykorzystać prawdę dotyczącą mężów Bożych, która była powszechnie znana.

2. Próbował ukazać się w dobrym świetle, jakoby uznającego Boże działanie, budując sobie prawo występowania w imieniu Bożym.

3. Przynosząc korzyść materialną swoim poddanym, budował sobie coraz większe grono zwolenników.

4. Przygotowywał ludzi do pełnego posłuszeństwa swemu działaniu.

5. Celem tego działania było doprowadzenie do utraty duchowego słuchu, danego przez Stwórcę dla rozpoznawania głosu Bożego. Człowiek, który nie umie rozpoznać głosu Bożego, otwiera się na każdy inny głos.

Dar rozpoznawania duchów został dany Kościołowi w celu zdemaskowania działalności ducha nieczystego, wykrycia diabelskich agentów i szatańskich doktryn. Wydaje się niejednokrotnie, że doktryny odrzucające święte poczęcie i boskość Jezusa, odrzucające realność piekła i chrztu w Duchu Świętym są tylko ludzkimi teoriami, jednak gdy Duch Święty obnaża ich źródło, wówczas człowiek jest w stanie dostrzec, że pochodzą one od diabła i szerzone są przez jego sługi. A cel jest jeden – zniszczyć wiarę w żywego Boga:

• A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich, uwiedzeni obłudą kłamców, naznaczonych w sumieniu piętnem występku (I Tym. 4, 1-2).

• Lecz byli też fałszywi prorocy między ludem, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzać będą zgubne nauki i zapierać się Pana, który ich odkupił, sprowadzając na się rychłą zgubę. I wielu pójdzie za ich rozwiązłością, a droga prawdy będzie przez nich pohańbiona. Z chciwości wykorzystywać was będą przez zmyślone opowieści; lecz wyrok potępienia na nich od dawna zapadł i zguba ich nie drzemie (II Piotra 2, 1-3).

Dar rozróżniania duchów jest też potrzebny przy rozwiązywaniu problemów ze zdrowiem. Jeżeli przyczyną choroby jest problem biologiczny, to modlitwa, namaszczenie olejem, dar uzdrawiania rozwiązują problem w imieniu Pana Jezusa. Jeżeli choroba jest wynikiem działania demonów, które zarażają ślepotą, zamykają słuch czy mowę, wówczas zachodzi konieczność rozpoznania przyczyny choroby i zamiast oczekiwać Bożego uzdrowienia, należy bojować o uwolnienie, oczyszczenie:

• A Jezus, widząc, że tłum się zbiega, zgromił ducha nieczystego i rzekł mu: Duchu niemy i głuchy! Nakazuję ci: Wyjdź z niego i już nigdy do niego nie wracaj. I krzyknął, i szarpnął nim gwałtownie, po czym wyszedł; a chłopiec wyglądał jak martwy, tak iż wielu mówiło, że umarł (Mar. 9, 25-26).
• Wtedy przyniesiono do niego opętanego, który był ślepy i niemy; i uzdrowił go, tak że odzyskał mowę i wzrok (Mat. 12, 22).
• A gdy oni wychodzili, przyprowadzono do niego niemowę, opętanego przez demona. A gdy demon został wypędzony, niemy przemówił. I zdumiał się lud, i mówił: Nigdy coś podobnego nie pokazało się w Izraelu (Mat. 9, 32-33).

Jak można zauważyć, dar rozróżniania duchów w tym świecie, w którym działają demony, i w okresie letniego chrześcijaństwa jest konieczny dla społeczności chrześcijańskich; jest on niczym tlen dla organizmu człowieka. Dar rozróżniania duchów stoi na straży świętości i czystości Kościoła w życiu, nauczaniu i pełnionych służbach.

*

Pozostały jeszcze do rozważenia dwa dary Ducha Świętego wymienione w Liście do Koryntian, nad którymi zastanowimy się w następnej części. Działanie omówionych siedmiu darów Ducha Świętego, jak zauważyliśmy, służy do budowania Kościoła: Duch Święty wyposaża darami poszczególne usługiwanie, przekazuje Bożą opinię dotyczącą pracy i poszczególnych członków oraz ochrania czystość nauczania. Opierając działanie tych darów na nauczaniu Biblii, Kościół otrzymuje duchowy zmysł, słuch i wzrok. Pozostałe dwa dary mają za zadanie budowanie duchowego wewnętrznego człowieka. Dary mówienia obcymi językami i tłumaczenia języków, wykonując pracę „kto językami mówi, siebie buduje” (patrz I Kor. 14, 2 i 4), przygotowują do bezpośredniej społeczności i spotkania się z Panem w chwili pochwycenia Kościoła, o czym mówił Jezus i apostoł Paweł:

• Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie (Mat. 11, 28).  
• W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli (Jan 14, 2-3).  
• Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie, potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana; i tak zawsze będziemy z Panem.  Przeto pocieszajcie się nawzajem tymi słowy (I Tes. 4, 16-18).  

Szukający Pana Boga mają możliwość korzystania z tych darów, przygotowania się też do przyjęcia talentów i owocnej pracy nimi dla Bożej chwały i zbawienia swojego i wielu innych.

Za wszystko chwała Panu Bogu w imieniu Pana Jezusa.

cdn.