„Oczy Moje obrócone będą na prawdomównych w ziemi, aby siadali ze Mną; kto chodzi drogą uprzejmą, ten Mi służyć będzie” ( Psalm 101, 6)

Jeżeli Dawid tak mówił, możemy być pewni, że i Syn Dawidowy to samo ma na myśli. Jezus ogląda się za wiernymi ludźmi, a oko Jego zwrócone jest, aby mieć o nich baczenie i kierować nimi, dodawać im odwagi, nagradzać ich. Niechaj nikt z wiernych nie sądzi, iż został nie zauważony; sam Król obrócił nań oko Swoje.

Dwojaki pożytek odnosi uwaga Pańska. Po pierwsze czytamy: „będą siadali ze Mną”. Pan Jezus wprowadza wiernych do Swego domu, pozwala im zamieszkać w Swoim pałacu, czyni ich Swymi towarzyszami, raduje się ich towarzystwem. Musimy być wierni naszemu Panu, gdyż wtedy objawia się nam. Bóg dochowując wierności, wymaga od nas złożenia ofiary serca, toteż będzie ona i wynagrodzona najlepiej; im gniewniej odrzucają nas ludzie, tym radośniej przyjmie nas Pan.

Dalej powiada On o szczerym: „ten Mi służyć będzie”. Jezus pragnie ku czci Swojej użyć tych, którzy gardzą wykrętną mądrością, a wierzą szczerze Jemu, Jego Słowu i mocy Jego krzyża. Tacy będą w Jego królewskiej świcie szanowanymi sługami Majestatu Bożego. Obcowanie z Nim i owocna służba - to jest nagroda wierności. Panie! uczyń mnie także prawdomównym, abym siadał przy Tobie i mógł Ci służyć.