Pierwsi chrześcijanie byli Żydami i nadal byli powiązani ze świątynią. Nasilająca się opozycja ze strony żydowskich przywódców i spowodowane tym prześladowania, nie tylko wypędziło chrześcijan z Jeruzalemu, ale w dużym stopniu odstręczyło ich od miejsc zgromadzeń żydowskich.

Pojawienie się w Kościele pogan jeszcze pogłębiło tę izolację, skoro jako nieobrzezani mieli zabroniony wstęp do świątyni.

Upadek Jeruzalemu i zniszczenie świątyni w roku 70 po Chrystusie, stały się – za zrządzeniem Boga – ostatnim krokiem w procesie wytyczenia linii podziału między chrześcijaństwem a judaizmem, co stało się już rzeczywistością.

Pojawił się jeszcze bardziej istotny czynnik, który wpłynął na wyłonienie się nowego wzorca nabożeństwa mającego swój rodowód w Starym Testamencie, ale teraz wzorzec wyraźnie jest już nowy.

Tym nowym czynnikiem było zstąpienie Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy wraz z wygłaszanym w nowy sposób przesłaniem objawienia dzieł Bożych, co uzupełniło to, co rozpoczęli pisarze Starego Testamentu.

Zapraszamy do lektury ( zamieszczonego w dziale Czytelnia - Chrześcijańskie nabożeństwo)  drugiego rozdziału książki Herberta M. Carsona „Hallelujah! Christian Worship” pt. "Nowotestamentowy wzorzec nabożeństwa".