Zwrócili się ku pustyni, a oto ukazała się chwała Pańska w obłoku. (2 Mojżeszowa 16, 10)

Zawsze szukaj srebrnego podbicia obłoku, a kiedy go znajdziesz, niech wzrok twój skoncentruje się na nim, a nie na ciemnym, ołowianym środku chmury.

Jakkolwiek by ci było ciężko, nie poddawaj się rozpaczy! Człowiek pozostający w rozpaczy nie może być pożyteczny i nie ma sił przeciwstawić się szatanowi. Nie potrafi też w modlitwie wstawiać się za innymi.

Uciekaj przed najmniejszą oznaką przybliżania się tego śmiertelnego wroga, jak od jadowitego węża i nie zwlekaj, jeśli nie chcesz leżeć w prochu, co może być następstwem gorzkiej porażki.

Szukaj obietnic Bożych i przy każdej z nich powiedz sobie głośno: „ta obietnica dla mnie jest dana”. Kiedy wpadniesz w zwątpienie, lub upadniesz na duchu, wylewaj serce swe przed Bogiem i proś Go, aby zabronił wrogowi bezlitośnie napadać na ciebie.

Gdy tylko dasz zdecydowany odpór najmniejszemu zwątpieniu, objawom smutku, Duch Święty ożywi twoją wiarę i w twoją duszę tchnie moc z wysokości.

Może nie zauważysz tego od razu, lecz w miarę jak będziesz zdecydowanie i bezkompromisowo odrzucać najmniejszy przypływ zwątpienia, czy rozpaczy zauważysz, że moce ciemności rozpoczęły odwrót.

Gdyby nasze oczy zawsze były otwarte, widzielibyśmy niezliczone wojska niebieskie, pomagające nam wrócić na drogę Bożą! Wtedy nie zwracalibyśmy uwagi na próby wroga, który stara się doprowadzić nas do rozpaczy i przygnębienia.

Cała pełnia mocy Bożej jest do dyspozycji najsłabszego wierzącego, który w Imię Chrystusa, z dziecięcą szczerością i prostotą, całkowicie oddaje się Bogu i szuka Jego pomocy i kierownictwa.

Patrz w górę wciąż!

A fale, które u twych stóp

Szaleją, wnet poskromi Bóg,

Ku Niemu dąż!

Patrz w górę wciąż!

Choć ciemność wokół duszy twej,

Wnet cud światłości ujrzysz cnej,

Ku Niemu dąż!

Patrz w górę wciąż!

Gdyś utrudzony pośród burz,

Twój Wódz ci da zwycięstwo już,

Ku Niemu dąż!

Nie możemy oglądać wschodu słońca – patrząc na zachód (przysłowie japońskie).