Abraham zaś stał nadal przed Panem ... 1 Moj. 18, 22

Przyjaciel Boży może wstawiać się przed Nim za bliźnimi. Być może, że poziom wiary Abrahama i jego przyjaźń z Bogiem wydają się nam niedościgłe, przy naszych słabych możliwościach. Nie rozpaczaj; Abraham wzrastał i my również możemy wzrastać. Powoli, krok za krokiem, a nie wielkimi skokami.

Człowiek, który chciałby dorównać Abrahamowi, musi przejść przez różne doświadczenia, również te „ponad miarę” i wyjść z nich jako zwycięzca. Najcenniejsze kamienie wymagają wyjątkowo starannego, długiego i artystycznego szlifowania; im cenniejszy jest metal, tym silniejszy musi być płomień, przez który go przeprowadzają. Abraham nigdy nie byłby nazwany „ojcem wszystkich wierzących”, gdyby jego wiara nie była wystawiona na najsurowsze próby. Przestudiujmy I Księgę Mojżeszową 22 rozdział:

Weź syna swego, jedynaka swego, Izaaka, którego miłujesz ...

Popatrzcie jak ze skruszonym i pokornym sercem wspina się na wierzchołek góry Moria, prowadząc bożyszcze swego serca, które ma oddać na ofiarę, według rozkazu Boga, którego umiłował i postanowił być Mu posłusznym.

Jaką niesamowitą lekcję widzimy w tej historii! Niech ona będzie dla nas napomnieniem we wszystkich zwątpieniach, jakie dopuszczamy względem tego, co Bóg czyni w naszym życiu. Jest to pouczenie dane dla wszystkich wieków i pokoleń, a jego świadkami byli aniołowie.

Wiara tego męża Bożego na zawsze pozostanie pokrzepieniem dla narodu Bożego i będzie zapewnieniem, że prawdziwa, szczera wiara niezmiennie odsłania Bożą wierność.

Kiedy wiara Abrahama wyszła zwycięsko z największej próby, wtedy anioł zawołał w imieniu Pana: ... teraz wiem, że boisz się Boga, gdyż nie wzbraniałeś się ofiarować mi jedynego syna swego,... będę ci błogosławił ..., w potomstwie twoim błogosławione będą wszystkie narody ... (1Moj. 22), a w innym miejscu Bóg nazywa go swoim przyjacielem.

Tak zawsze było i zawsze będzie. Tak więc ci, którzy są ludźmi wiary, dostępują błogosławieństwa z wierzącym Abrahamem. (Gal. 3,9).

Niemały to przywilej korzystać z prawa przyjaźni z Bogiem!