Jan wprawdzie żadnego cudu nie uczynił, ale wszystko, cokolwiek o Nim powiedział, było prawdą. (Jan 10, 41)

Może jesteś niezadowolony z samego siebie? Nie jesteś geniuszem, nie posiadasz wybitnych zdolności i nie objawiasz jakichś wspaniałych darów. Dział twojego istnienia jest mierny. Dni twoje nie odznaczają się niczym, są jednostajne i podobne jeden do drugiego. Bez względu na to wszystko, twoje życie może mieć ogromne znaczenie. Jan nie uczynił żadnego cudu, lecz o nim właśnie Pan Jezus powiedział: „Nikt z tych, którzy się z niewiast narodzili, nie jest większy od Jana Chrzciciela”. Głównym zadaniem w życiu Jana było świadczenie o „Światłości” i być może, że to właśnie jest twoim i moim działem. On zadowolił się tym, że był tylko głosem wołającym na puszczy, który nawoływał ludzi do Chrystusa. Zgódź się być „głosem”, dźwiękiem słyszanym, choć nie widzianym; zwierciadłem, którego powierzchnia znika przy oślepiającym blasku słońca, które się w nim odbija; lekkim powiewem porannego wiatru, budzącym się o świcie i szepczącym: „zorza, zorza” i potem zamierającym...

Wypełniaj nieznaczne drobiazgi codziennego życia z poczuciem, że On widzi ciebie w każdym momencie. Jeśli mieszkasz wśród niesympatycznych ludzi, staraj się pozyskać ich miłością. Jeśli popełniłeś taki lub inny błąd w swoim życiu, nie pozwól mu zaćmić wszystkich twoich dni. Powierz to Panu i osiągnij zwycięstwo, aby w twoim sercu mogła objawić się moc i duchowa wrażliwość.

Mamy słabe wyobrażenie o tym, jak wiele dobrego czynimy siejąc ziarno prawdy, rozszerzając strumyki żywej wody, podając prawidłowe myśli o Panu Jezusie, które w przyszłości ludzie będą wspominać, jako pierwszy bodziec, pobudzający ich myśli do zwrócenia się ku Chrystusowi. Ja osobiście będę całkowicie zadowolony, jeśli nad moją mogiłą nie wzniosą wspaniałego mauzoleum, ale zbiorą się przy niej ludzie prości i powiedzą: „On był dobrym człowiekiem; cudów żadnych nie czynił, lecz mówił słowo o Jezusie, przez które nawróciłem się do Pana i poznałem Go jako swego osobistego Zbawiciela”.