A Piotr, usunąwszy wszystkich, padł na kolana i modlił się. Dz. Ap. 9:40

Wszedł więc tam, zamknął drzwi przed nimi obojgiem i zaczął się modlić do Pana. II Król. 4:33

Czasami zastanawiam się, czy nasza nabożność nie jest największą przeszkodą w duchowym wzroście, ponieważ jest tak często jednostronna - my się modlimy, my mówimy, my studiujemy Biblię i jest to wszystko nasz wysiłek. Ile czasu minęło od chwili, kiedy siedziałeś z wielką radością w Jego obecności i miałeś świadomość, że On wypełnia twoje serce i mówi do ciebie?

Jakiś czas temu to mnie osądziło. Jak często, podczas modlitwy, kiedy zaczynałem się uciszać przed Panem, odczuwałem presję rzeczy i mnóstwa myśli, które tłoczyły się we mnie do tego stopnia, że łatwo rujnowały mój czas modlitwy. Wiecie co zrobiłem?

W swoim pokoju zobaczyłem mnóstwo czasopism. Zebrałem je i wyrzuciłem wszystkie. W kącie zobaczyłem radio. Wyniosłem go z pokoju. Potem zobaczyłem książki. Odsunąłem je od siebie wraz z kilkoma innymi rzeczami. Właściwie opróżniłem pokój prawie ze wszystkiego, co mogło zajmować moje myśli.

Potem przypomniałem sobie, że w kuchni są dwie złote rybki w akwarium. Poszedłem i przyniosłem je do swojego pokoju. Siedząc na krześle obserwowałem, jak te złote rybki swobodnie pływały w akwarium. Nie odczuwały żadnej troski, ani zmartwienia. Skoncentrowałem się na tych złotych rybkach dotąd, aż ucichł we mnie wszelki szum i zamęt w służbie chrześcijańskiej i walce. Wtedy zwróciłem oczy na Jezusa i spojrzałem w Jego cudowną twarz.

Stwierdziłem, że jedną z najtrudniejszych rzeczy w życiu chrześcijańskim jest uciszenie się przed Bogiem, milczenie i zanurzenie w nicość, zatrzymanie pędu i interesów życia dotąd, aż Jezus będzie mógł przemawiać do serca. Alan Redpath

Gdybyśmy się tylko uciszyli -

Gdybyśmy mogli uciszyć głosy ziemi i życia -

Głosy niezgody i walki -

Gdybyśmy mogli zerwać te wszystkie łańcuchy, stanąć

Sami i wolni -

Tylko życie Boże i nasze,

Wtedy On by się nam objawił!

Czyż On nie wypełnia Nieba i ziemi swoją obecnością

I czy On tutaj nie przemawia i nie dotyka?

Tak, my zajęci i przywiązani do ziemi

Często nie słyszymy i nie widzimy wiecznego Boga,

Który jest tak blisko.

Życie zbyt wiele wymaga i ziemia prosi za dużo -

Dając za mało, aby ugasić pragnienie serca.

Wejdźmy w ciszę, sami i oddzieleni -

Oczekując na dźwięk jego głosu.

Tak! i na jego dotknięcie.

Tam będziemy oglądać Prawdziwego!

Bóg się objawi

Duch dla ducha - taki, jakim jest dla nas -

Zakładając swoje królestwo w nas

I wypełniając go.

Edith Hickman Divall

W tym świecie, w którym jest tyle rzeczy, które zakłócają działanie Ducha, tak bardzo potrzebne jest wchodzenie do ukrytego Bożego pawilonu, gdzie jedynie możemy odzyskać na nowo pokój i siłę! W tym świecie, w którym tyle rzeczy nas zasmuca i przygnębia, potrzebujemy błogosławionej społeczności z Tym, w którym jest jedyne źródło prawdziwego zadowolenia i trwałej radości! W świecie, w którym jest tak wiele rzeczy, które wypełniają naszego ducha i powodują, że staje się on zwykły i skażony, mamy przywilej poświęcenia go na nowo w modlitwie. Trench