„A choćby się i góry poruszyły i pagórki się zachwiały: jednak miłosierdzie Moje od ciebie nie odstąpi, a przymierze pokoju Mego nie wzruszy się, mówi Twój miłościwy Pan” (Izaj. 54,10)

Jedną z najpiękniejszych cech miłości Bożej jest jej wiecznotrwałość. Ziemia w swoich posadach może się poruszyć, ale miłosierdzie i przymierze pokoju, pełnego dobroci Wiekuistego Boga, nigdy nie odstąpi od Jego ludu. Jak radośnie czuje się dusza moja, wierząc niezachwianie w tę obietnicę, daną przez Pana! Nieomal rok cały przeminął i mniej już lat mam przed sobą, ale czas nie zmienia mojego Zbawiciela. Nowe świeczniki zajmują miejsce dawnych, nieustanna zmiana dokonuje się we wszystkim, ale Pan nasz pozostaje zawsze Ten Sam.

Siły natury mogą wywrócić góry, ale nie możemy sobie wyobrazić takiej mocy, która mogłaby poruszyć wiecznego Boga. Nic z przeszłości, teraźniejszości czy przyszłości „nie odłączy mnie od miłości Bożej, która jest w Chrystusie, Jezusie, Panu naszym”.

Duszo moja, odpoczywaj w wiecznym przymierzu pokoju Bożego, Który traktuje cię, jak kogoś bardzo bliskiego. Pamiętaj o wiecznym sojuszu, zawartym z tobą przez miłościwego Pana. W Jezusie Chrystusie, upewnił ciebie, że chce być Bogiem twoim i mieć ciebie wpośród Swoich sług. Miłosierdzie i przymierze, uchwyć się tych obietnic, pewnych i trwałych, których nawet wieczność Tobie nie odbierze.