" ... Kaleb rzekł do niej: czego chcesz? Ona odpowiedziała: daj mi wiano; skoro mnie wydałeś do suchej ziemi południowej, daj mi też źródła wód. Dał jej tedy górne i dolne źródła" (Księga Jozuego 15: 18-19)

Są to źródła, a nie stojące stawy. Błogosławieństwa i radości, zstępujące z wyżyn w czasie najbardziej upalnego lata i przepływające przez pustynną ziemię smutków i krzywd. Ziemie należące do Achsy znajdowały się w południowej części kraju i często bywały wysuszane przez palące słońce. Lecz z gór płynęły niewyczerpane źródła, które ochładzały, odświeżały i czyniły płodną wszystką ziemię. Są źródła, płynące po nizinnych miejscach życia, po miejscach twardych i pustynnych, bezludnych i najbardziej pospolitych, i jakiekolwiek by nie było nasze położenie, zawsze możemy znaleźć wyższe źródła.

Abraham znalazł te źródła wśród gór kananejskich, Mojżesz znalazł je pośród skał midiańskich. Dawid znalazł je w popiele spalonego przez Amalekitów Syklagu, gdy stracił całe swoje bogactwo, jego rodzinę wzięto do niewoli, a naród miał zamiar go ukamienować, „lecz Dawid pokładał zaufanie swoje w Panu, swoim Bogu” 1 Sam. 30,6.

Izajasz te wspaniałe źródła znalazł w straszne dni napadu Sancheryba, gdy zdawało się, że zachwiała się ziemia, a góry przesunęły się w środek mórz; lecz wiara mogła śpiewać:

„Strumienie rzeki Jego rozweselają miasto Boże; Bóg jest pośrodku Jego, nie będzie poruszone”.

Męczennicy znaleźli te źródła wśród płomieni, reformatorzy wśród swoich wrogów i walki, a my możemy korzystać i cieszyć się nimi w ciągu całego roku, jeśli mamy Pocieszyciela w swoich sercach i jeśli potrafimy powiedzieć tak jak Dawid: „Przetoż o Tobie śpiewać będą z pląsaniem wszystkie siły żywota mego!” Jak wiele jest tych źródeł i jak są one cenne, a ile jeszcze pozostaje obfitości Bożej, którą nas obdarza!